Сачыненне на тэму «Свабодалюбныя матывы ў творчасці Пушкіна», 9-ы клас
Паэта і пісьменніка Пушкіна паўнапраўна лічаць заснавальнікам рускай класічнай літаратуры, яе краевугольным каменем, падмуркам і пуцяводнай зоркай адначасова. У яго неверагоднай творчай энергіі, разнастайнасці яго пісьменніцкага таленты, дзіўнай хуткасці творчага прагрэсу ўвасобіліся велізарная адоранасць і стваральная моц рускага народа.
Як у творчай спадчыне вялікага паэта, так і ў самой яго асобы выявіўся ўвесь спектр лепшых якасцяў рускага чалавека. Пры тым, што Пушкін не быў рэвалюцыянерам, у яго творах прысутнічаюць свабодалюбства, пратэст супраць коснасці і рабства, якія перашкаджаюць развіццю асобы і нацыі. Гэтыя ідэалагічныя арыенціры складаюць адну з найважнейшых бакоў характару Пушкіна і яго літаратурнай спадчыны.
Якія выйшлі з-пад пяра вялікага паэта свабодалюбныя вершы і з'едлівыя эпіграмы адлюстроўваюць яго рэзка адмоўнае стаўленне да нягоднікам з кіруючай вярхушкі і іх халопаў, якія хаваюць сваю нізкую сутнасць пад маскай вайсковых і грамадзянскіх мундзіраў. Не шкадуе паэт і "панства дзікае", бязлітасна прыгнятальнае закрепощенных сялян.
Распаўсюджваючыся па чытачам у спісах, ода "Вольнасць", верш "Вёска", а таксама эпіграмы Пушкіна аказалі вялікі ўплыў на грамадскае жыццё, прыкметна павялічыўшы прысутнасць у ёй рэвалюцыйных ідэй. Такім чынам, нягледзячы на тое, што Пушкін не складаўся ў таемных палітычных гуртках, ён стаў паэтычным рупарам декабристского руху.
Гімнам свабодалюбства і патрыятызму можна назваць знакамітае пушкінскае верш "К Чаадаеву". У ім ён кажа аб сваім гарачым чаканні прыходу "вольнасці святой" і заклікае свайго сябра прысвяціць айчыне "выдатныя парывы" душы. Дзіўна, як шмат жыццесцвярджальных і абнадзейлівых думак паэту ўдалося ўкласці ў гэты кароткі твор, якое налічвае ўсяго дваццаць адзін радок.
Заканчваецца яно заклікам верыць у тое, што збавенне айчыны ад прыгнёту неправеднай ўлады адбудзецца, і Расея атрасе з сябе кайданы тыраніі. Довлевшее над ёй самаўладзьдзе будзе ляжаць у руінах, на якіх удзячныя нашчадкі напішуць імёны тых грамадскіх і палітычных дзеячаў, якія прынясуць краіне свабоду.