У кожнай сям'і ёсць свае традыцыі, якія перадаюцца ад пакалення да пакалення. І наша сям'я не выключэнне. Яна ў мяне вельмі вялікая і дружная, шмат сясцёр і братоў, дзядуляў і бабуль, цётак і дядь, таму праводзіць час усім разам нам у задавальненне.
У нас вельмі шмат сямейных традыцый. Напрыклад, кожны дзень нараджэння ў нашай сям'і не абыходзіцца без багатага і смачнага святочнага стала. І, вядома ж, гэта вялікі торт са свечкамі, колькасць якіх, супадае з узростам імянінніка. Тортам нас песціць бабуля, яна ў мяне повар-кандытар. А ў цёплы час года, абавязковы выезд на прыроду з вясёлымі гульнямі, купаннем у возеры, шашлыкамі, танцамі і песнямі.
Яшчэ адной нашай традыцыяй з'яўляюцца падарожжа па краінах. Не гледзячы на занятасць бацькоў, мы кожнае лета з імі і маёй малодшай сястрой ездзім адпачываць на моры. Мы ўжо аб'ездзілі вельмі шмат цікавых і прыгожых месцаў, з якіх мы абавязкова прывозім магніцікі, якія мацуем дома на спецыяльную дошку-карту. Мы пабывалі не толькі ў Расіі, але і за мяжой. Напрыклад, гэта Кітай, Лондан, Парыж, Кіпр, Тайланд, Сейшэльскія выспы і многае іншае.
А самая галоўная наша традыцыя – гэта велізарная любоў да жывёл. Калі-то вельмі даўно яе пачаў мой прадзед, і вось, яна дайшла і да нашых часоў. Ён адкрыў у нашым горадзе вялікі прытулак для бяздомных жывёл. У гэтым прытулку працуе амаль уся мая сям'я, і я гэтым вельмі ганаруся. Цяпер ведаюць ім мае бацькі. Жывёл у нас вельмі шмат, у асноўным, гэта, вядома ж, сабакі і кошкі. Усе яны, члены нашай дружнай сям'і.Калі толькі пачынаў працаваць наш прытулак, часы былі вельмі цяжкія, грошай часам не хапала самім, але даводзілася эканоміць, паступова ўсё пачало наладжвацца, знайшліся спонсары, якія нас падтрымліваюць, і простыя, чужыя людзі, якія прыносяць цацкі, ежу. Вельмі шмат жывёл, якія цяпер маюць свой дом і тых, што любяць гаспадароў. Дарэчы, наш кот Піт, таксама з гэтага ж прытулку, яго падкінулі да нас пад дзверы. Ён быў такі маленькі, худы, брудны і безабаронны, што давялося выходжваць яго, і вось цяпер ён жыве разам з намі.Так хочацца, што б у кожнага жывёльнага з'явілася свая сям'я, каб усіх іх любілі, і ніколі не пакідалі адных. Я вельмі спадзяюся, што я змагу перадаць гэтую традыцыю сваім будучым дзецям, а яны сваім. І я вельмі ўдзячны свайму прадзядулю, што калі-то ён пачаў яе, а мы з гонарам, удзячнасцю і павагай, перадаем з пакалення ў пакаленне.
|
