У апошні час вельмі часта чутныя словы эколагаў аб тым, што прырода пакутуе ад дзейнасці чалавека і з гэтым трэба што-то рабіць. Мы жывем у эпоху хуткага развіцця тэхнічнага прагрэсу, і ўсё больш аддаляемся ад прыроды. Пакутуюць шматлікія і разнастайныя экалагічныя сістэм.
Пакутуе такая важная экалагічная сістэма, як лес. У гэтым плане мне пашанцавала, таму што там, дзе я жыву ў двух кіламетрах ад мяне ёсць выдатны сасновы лес. Каму як не мне ведаць аб усіх выгодах правядзення часу ў лесе.
Цяпер вельмі востра стаіць праблема вырубкі лясоў – калі дзеля драўніны, а калі проста дзеля ўдалага месца для будаўніцтва чарговага катэджа. Яшчэ адным разбуральным фактарам з'яўляюцца лясныя пажары – чалавечая неасцярожнасць прыводзіць да выгаранню велізарных тэрыторый лесу, да непапраўных наступстваў для жыхароў лесу і да вялікіх марнаванняў на ліквідацыю гэтых наступстваў.
Лес – гэта лёгкія планеты, лёгкія горада. Што можа быць выдатней прагулкі або нават прабежкі ў лесе? Занятак спортам або проста адпачынак у спалучэнні са свежым паветрам вельмі дабратворна ўплывае на арганізм чалавека. Мы павінны шанаваць тое, што ў нас ёсць, і старацца павялічваць лесу, а не высякаць іх. Жыццё ў вялікім горадзе адбіваецца на здароўе, а здароўе каштуе даражэй грошай.
Важнай часткай лясы з'яўляюцца не толькі дрэвы, але і жывёлы. Жывёлы, казуркі – яны падтрымліваюць баланс у гэтай экасістэме. На жаль, браканьеры пра гэта не задумваюцца, бо ім важная толькі прыбытак. Калі-то чалавеку даводзілася паляваць, каб выжыць. Гэта было неабходна, і тады гэта можна было апраўдаць. Але цяпер паляванне – гэта ці дзейнасць з мэтай лёгкай нажывы, або проста забаўка. Многія віды жывёл вымерлі як раз з-за гэтага. Дзяржава, вядома, змагаецца з браканьерствам і гэта добра.
Праблема ў тым, што аднаму чалавеку вельмі складана паўплываць на спыненне высечкі лясоў або пагасіць пажар, які расцягнуўся на некалькі гектараў, ўстаць на шляху ў натоўпу чалавек са стрэльбамі. Аднак, мы можам пазбегнуць пажараў, калі будзем выконваць банальную тэхніку бяспекі. Хочаш змяніць свет – пачні з сябе. Мы ж можам прыбіраць за сабой смецце пасля пікніка, можам не чапаць лясных звяроў. Мы павінны ўсведамляць, што мы не стаім над прыродай, мы з'яўляемся часткай прыроды.
Лес з старажытных часоў даваў чалавеку сховішча, ежу, той жа чысты паветра. А што мы можам даць наўзамен? Сваю павагу.
