9 клас. Сачыненне на тэму "Вобраз Чычыкава у паэме "Мёртвыя душы".
Мікалай Васільевіч Гогаль - выбітны пісьменнік, які заняў ганаровае месца ў беларускай літаратуры. Яго творчасць насычана яркімі творамі, якія здольныя запомніцца кожнаму чытачу сваёй незвычайнасцю і унікальнасцю. Сярод самых цудоўных твораў знаходзіцца паэма "Мёртвыя душы". Яе Гогаль лічыў сваім самым важным справай жыцця, бо яе сюжэт падказаў яму Пушкін. Аўтар бачыў у гэтым сачыненне своеасаблівы запавет будучым пакаленням.
Паэма "Мёртвыя душы" з'яўляецца своеасаблівай летапісам, у якой намаляваны побыт розных слаёў насельніцтва і іх маральныя асновы. Сяляне, памешчыкі, чыноўнікі паўстаюць ва ўсёй сваёй бытнасці і красе. Аўтар падае іх вобразы з поўным упорам на рэальнасць. Героямі паэмы сталі тыя, хто па словах аўтара, «ані не партрэты з нікчэмных людзей, наадварот, у іх сабраны рысы тых, якія лічаць сябе лепш за іншых».Асабліва ўважліва ставіцца да памешчыкаў, якія па іх думку сталі на той момант сапраўднымі "гаспадарамі жыцця", бо яны мелі права распараджацца прыгоннымі душамі, вырашаць іх лёсу, дараваць жыццё або яе адымаць. Гогаль старанна разглядае кожнага героя і высмейвае іх мізэрнасць і безадказнасць. Усе героі, пачынаючы з Манілава і Плюшкіна, выкрывае ў сваёй злачыннай дзейнасці і дэманструюць мізэрнасць чиновническо-памешчыцкай Расіі.
Гогаль змог утрымаць у невядомасці сутнасць галоўнага героя, Чычыкава, аж да канца першага тома. Ён спрабаваў заінтрыгаваць чытачоў і гэтым самым прыцягнуць яшчэ большую ўвагу да патрэбным і акцэнтаваным момантах. Павел Іванавіч раскрывае свой унутраны свет толькі пры сустрэчы з памешчыкамі, паказвае сваё сапраўднае я. Аўтар сцвярджае, што ў чыноўніцкай Расеі людзі па-рознаму вядуць размову з уладальнікамі дзвесце, трыста, пяцьсот душ: «...хоць ўзыходзь да мільёна, усё знойдуцца адценні».
Чычыкаў змог добра навучыцца распазнаваць людзей і прыстасоўвацца да кожнага, знаходзіць выгаду для сябе ў любой сітуацыі. Напрыклад, з Маниловым ён ласкавы, льстив і угодлив. А з Скрыначкай ён ужо дазваляе сабе размаўляць на тоне гаспадара і вышэйстаячага асобы. Зносіны з Ноздревым проста заходзіць у тупік і пагарджае яго фамильярное стаўленне: «...хіба толькі калі асоба занадта высокага звання». Аднак, не жадаючы страціць сваю выгаду ён усё ж застаецца ў маёнтку Ноздрева і пачынае паводзіць сябе так жа, як і ён.
Паэма "Мёртвыя душы" закранула тэму, якая актуальна і цяпер, хоць і выглядае ў іншым амплуа.
| 
