Сачыненне па рамане А. С. Пушкіна «Яўген Анегін»
У кожным літаратурным творы ёсць галоўны герой, вакол якога развіваецца сюжэт, падзеі. У рамане Аляксандра Пушкіна, такім з'яўляецца Яўген Анегін.
Не гледзячы на тое, што аўтар у сваіх героях не вылучае ні моцныя, ні слабыя, ні адмоўныя, ні станоўчыя якасці, кожны валодае і тымі і іншымі. Пушкін апісвае Яўгена, як ва ўсім станоўчага, разумнага, свецкага, выхаванага, любімага франт: «Вучоны малы, але педант», «Ён ведаў даволі па латыні каб эпіграмы разбіраць», «Усяго таго, што ведаў Яўген пераказаць мне не вольны час», « Як рана мог ён крывадушнічаць, таіць надзею <...> Стыдлив і дзёрзкі, а часам бліскаў послушною слязой, як ён умеў здавацца новым». Па крайняй меры, такім ён уяўляецца чытачу ў пачатку «гісторыі». Высакародны ў гутарцы з Ленскім, яшчэ больш чысты і вялікадушны объясняясь з Таццянай, каб не падвяргаць яе вялікім пакутам. Душа кампаніі, галянтны і адчувальны часам.
Але ёсць і зваротная бок медалі. Не гледзячы на сваю прыемную і стрыманую натуру, Яўген халодны да чужых пачуццяў і не збіраецца жаніцца. Але гэта яшчэ паўбяды, аўтар першапачаткова дае зразумець, што герой яго суровы і злапамятны: «Калі хацелася Яму знішчыць сваіх супернікаў, Як ён з'едліва ліхасловіў, Якія падкопы ім рыхтаваў!». Хто б мог падумаць, што такая дзёрзкасць душы перарасце ў забойства!? Забойства чалавека, які бок аб бок правёў з ім не адзін дзень і гадзіну! Магчыма, гэта было ўжо звыклае для Яўгена абыякавасць, а можа лютасьць, якая з кутка душы перарастае ў полымя.Гэта можа быць вядома толькі Пушкіну. Ясна адно: « У ціхім віры і чэрці водзяцца»!
Зыходзячы з гэтага, я раблю выснову, што Яўген Анегін - асоба рознабаковая і часцяком двуличная.
|
