Понедельник
06.05.2024
09:40
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 34
Гостей: 34
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 9-ы клас

Вобраз Яўгена Анегіна ў аднайменным рамане Аляксандра Пушкіна


Я думаю, што Пушкін добра ставіўся да свайму галоўнаму герою - арыстакрату Анегін. Аўтар паказвае нам, што чалавек з часам можа змяняцца, станавіцца лепш, пераасэнсоўваць жыццёвыя ідэалы. Менавіта такі лёс і спасцігла Яўгена.

Спачатку малады дваранін быў вельмі чэрствым, абыякавым, эгаістычным персанажам. Ён у 26 гадоў ужо паспеў стаміцца ад мірскага існавання. З аднаго боку, многія юныя арыстакраты вялі падобны лад жыцця - забаўляліся, круцілі раманы, нічога не рабіў. Таму нядзіўна, што і Анегін быў такім жа. З іншага боку, ён усё-ткі змог адмовіцца ад такога разгульнай быцця і перасяліцца ў ціхую весачку.

Аднак адмова ад свецкіх вечароў не занадта палепшыў Яўгена. Ён застаўся бяздушным і бессардэчна чалавекам. Вядома, нельга сказаць, што герой быў жорсткім і агрэсіўным, але гэта не прымяншае яго віны ў прычыненні пакут іншым людзям. Ён бестурботна растаптаў далікатныя пачуцці Таццяны Ларынай, аддаў свайго сябра Ленскага, напляваўшы на яго шчырую любоў да Вольгі.

Калі б Анегін захацеў, то ўсё магло б быць інакш - Ленскі застаўся б жывы, ажаніўся на Вользе Ларынай і быў бы шчаслівы. Шчаслівай магла стаць і Таццяна. Ды і сам Яўген. Аднак ён вырашыў інакш, бо ўласнае "я" пакуль было вышэй за ўсё астатняга.

Аднак лёс спаўна плаціла галоўнаму герою за яго ранейшыя ўчынкі. Калі ён змяніўся - прачнуліся пачуцці, страпянулася ад сну душа, сэрца пацяплела - яго каханая стала чужой жонкай. А маральныя прынцыпы Таццяны не дазволілі ёй аддаць мужа, хай і нялюбага. Анегін цяжка пакутаваў ад таго, што занадта позна ўсвядоміў сваю юнацкую глупства, што своечасова не разглядзеў самага важнага ў жыцці. Не змог ацаніць, ні сапраўдную любоў, ні адданую сяброўства.

У сённяшняй рэчаіснасці таксама часта бывае так - мы пачынаем шанаваць што-то толькі тады, калі вяртанне да мінулага ўжо немагчыма. Людзі кусаюць локці, пакутуюць, кідаюцца, але ўсё дарэмна - зваротнага шляху няма. Таму так важна старанна ўзважваць свае ўласныя дзеянні, каб не гараваць аб дасканалых памылках. Да жаль, ад іх ніхто не застрахаваны.


Категорія: 9-ы клас | Додано: 23.10.2017
Переглядів: 688 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar