Нарэшце-то наступілі зімовыя вакацыі! Увесь наш клас з вялікім нецярпеннем чакаў гэтага моманту.
У гэтым годзе мы з аднакласнікамі вырашылі па-асабліваму правесці нашы вакацыі.
Мы збіраемся адправіцца ў зімовы паход з начлегам. Нам усім неабходна адпачыць ад школы і вучобы.
Непадалёк ад нашага горада ёсць лес і рэчка. Мы ўзялі заплечнікі з усім неабходным, каб правесці некалькі дзён на прыродзе, удалечыні ад цывілізацыі.
У маёй сяброўкі Олі ёсць домік у лесе. Калі-то там жыла яе бабуля, а цяпер дом пустуе. Оля запрасіла ўсіх нас пажыць там некалькі дзён. Мы з радасцю прынялі гэтае запрашэнне.
Калі соннае зімовае сонца адарвалася ад гарызонту, мы з аднакласнікамі рушылі ў шлях. Праз некалькі гадзін хады мы ўжо ладна стаміліся. Вось, нарэшце, мы ўбачылі ўдалечыні драўляны домік. Оля пайшла наперад, каб адкрыць яго і ўпусціць нас ўнутр.
Дом апынуўся вельмі ўтульным і старадаўніх. Мы знайшлі ўнутры трохі бярвення і затапілі камін. Поужинав, мы адразу ж ўлягліся спаць, так як вельмі стаміліся за дзень.
Назаўтра мы ўсталі, і адразу ж адправіліся катацца на лыжах. Затым мы збіралі галлё і лавілі рыбу ў лункі на рацэ. Прагулка ў лесе нагадала мне дзяцінства. Я памятаю, калі была зусім маленькай, таксама гуляла тут. Бацька вадзіў мяне за малінай. Як шмат часу прайшло з тых часоў!
Мы вярнуліся ў дом, калі ўжо зусім сцямнела. Вечарам мы разам з аднакласнікамі рыхтавалі вячэру і распавядалі страшныя гісторыі ля каміна. Нам усім было вельмі весела і зусім не страшна!
Я магу з упэўненасцю сказаць, што зімовыя канікулы былі проста незабыўнымі. Вельмі не хочацца зноў вяртацца ў школу.
