Гары не належыць каму-то канкрэтнага. Гэта тое, што ўзнікае раптоўна і імкнецца прымусіць чалавека адчуваць непрыемныя пачуцці і эмоцыі. Яно прыходзіць часта, ставячы сабе за мэту выпрабаваць няшчаснага. Некаторым людзям вельмі складана справіцца са сваім горам. Яно грызе іх, прымушае пастаянна пакутаваць. Справіцца з ім у адзіночку неверагодна складана. Кожны разумее, што лепшы спосаб перамагчы адчай – правесці час з кім-небудзь чалавекам, які разумее.
Да жаль, некаторыя лічаць, што чужое гора іх не датычыць, але гэта не так. На самай справе мы павінны разумець, што якой бы ні была смутак іншага чалавека, толькі навакольныя могуць яе выправіць. Калі людзі пачынаю разумець – гора – агульная праблема, якая вырашаецца толькі разам, яны становяцца мацней, пачынаюць ўсведамляць сваю сілу.
Я думаю, што нельга пакідаць чалавека сам-насам з няшчасцямі, бо ён можа не вытрымаць такой моцнай нагрузкі. Разам нашмат лягчэй спраўляцца з любымі непрыемнасцямі. Калі кожны чалавек пачне гэта разумець, то ўсё ў свеце стануць крышачку больш шчаслівым. Адчай лёгка перамагчы ўсіх разам. Калі лічыць гары агульным для ўсіх, то з'явіцца нашмат больш шанцаў дасягнуць поспеху.
