Юнацтва, маладосць – гэта цудоўная жыццёвая пара. Маладыя людзі – шчаслівыя, амбіцыйныя, вераць у каханне, мараць. Але, часам, моладзь можа памыляцца, прымаць няправільныя рашэнні. Хоць, успрымаецца ўсё гэта з лёгкасцю, з нейкай доляй самаіроніі. Бо ў іх усё жыццё наперадзе.
Але ці так проста быць маладым? У юнацтва і дарослага пакалення вельмі часта ўзнікаюць канфлікты з–за вялікай розніцы ва ўзросце. Моладзь перакананая, што бацькі нічога не разумеюць, што яны няправыя, што песімістычна глядзяць на жыццё. Хоць не перашкаджала б задумацца пра тое, што, магчыма, старэйшае пакаленне проста больш мудрае, опытнае і рэальна, цвяроза, глядзіць на многія рэчы. Менавіта яны ўмеюць хутка шукаць выйсце з няпростай праблемы. Чаму? А таму што ў іх больш жыццёвага вопыту.
Бацькі часта не прысвячаюць нас у свае бязладзіца, каб проста спрасціць нам жыццё, зняць груз праблем. Вось таму мы і думаем, што маладым быць лёгка. А калі б блізкія не палягчалі нам шлях, не спрабавалі зачыніць ад нягод, што было б тады? Ўвесь груз праблем проста б лёг на юныя, нявопытныя плечы. Так, маладым лёгка толькі тады, калі ёсць падтрымка блізкіх і шэраг складаных пытанняў вырашаюць менавіта яны.
Маладым людзям не варта забываць і аб тым, што існуе шэраг няпростых пытанняў, дзе ад правільнага выбару будзе залежыць уся дарослае жыццё. Гэта – выбар прафесіі, выдатная вучоба, выхаванне і гонар. Менавіта маладому пакаленню неабходна старацца, каб не падвесці сваіх блізкіх і любімых.
|
