Пачну з таго, што лета-гэта пара адпачынку. Хто-то сядзіць дома за кампутарам, хто-то едзе да бабуляў у вёску, а мне пашчасціла ў гэтым годзе, мае бацькі вырашылі паехаць усёй сям'ёй у Каўказскія мінеральныя воды (у горад Кіславодск). Купілі пуцёўку ў санаторый, квіткі на цягнік, і ў шлях.
Калі шчыра, спачатку я сумнявалася, што мне спадабаецца гэтая паездка - санаторый, сталовая і працэдуры (такая перспектыва мяне не вельмі цешыла). Але па прыездзе ў цудоўны курортны горад Кіславодск мае песімістычныя чакання ў момант рассеяліся.
Па-першае, сам санаторый апынуўся вельмі прыгожы, нумар быў з сучасным рамонтам і вялікім тэлевізарам, на першым паверсе быў басейн.
Кожны вечар аніматары і культмассовые работнікі санаторыя арганізоўвалі дыскатэкі і было вельмі весела. За час пражывання ў санаторыі было рэальна весела і сумаваць было некалі, да таго ж я пазнаёмілася з аднагодкамі з розных гарадоў і знайшла новых сяброў.
Кожны дзень мы з бацькамі хадзілі на пітную галерэю, піць гаючую мінеральную ваду, такі своеасаблівы рытуал сумеснага хаджэння вельмі зблізіў маю сям'ю.
На першым паверсе нашага санаторыя сядзеў супрацоўнік турыстычнай фірмы, і пры жаданні можна было наведаць розныя славутасці Каўказскіх Мінеральных Вод. Бацькі куплялі экскурсіі (якія былі не дарагія і аднадзённыя).
Мы пабывалі ў форелевом гаспадарцы, лавілі рыбу, якую пасля нам пяклі ў кафэ, былі на конных шпацырах, наведалі месца дуэлі Лермантава ў Пяцігорску, былі ў тэрарыуме ў Есентуках. Але больш за ўсё мне спадабалася экскурсія на гару Чимкет. Там я першы раз пакаталася на ліннай дарозе і сфатаграфавалася з сапраўдным маленькім медзведзянём.
Па прыездзе дадому атрымалася вельмі шмат прыгожых фатаграфій, бацькі раздрукавалі фота і завялі сямейны альбом.
Многія сябры летам пабывалі за мяжой, а я падарожнічала па прасторах нашай неабсяжнай радзімы. У наступным годзе мы вырашылі з сям'ёй працягнуць падарожжа і паехаць на Чарнаморскі курорт.
| 
