Я вельмі люблю хадзіць у школу, тут мае сябры, знаёмыя, любімыя прадметы і настаўнікі. Хутчэй за ўсё ў будучыні я таксама постаці настаўнікам і буду вучыць дзетак, я адчуваю, што хутчэй за ўсё гэта маё прызначэнне. Хацелася б расказаць Вам пра сваё першае настаўніцы, якая старалася даць нам усё, каб мы атрымалі добрую адукацыю і былі самымі разумнымі ў школе. Адразу хачу сказаць, што гэта ў яе выдатна атрымлівалася, яна ведала, як дамагчыся жаданага выніку і вынікі вучняў нашага класа яркі таму прыклад.
першая настаўніца
Маю першую настаўніцу звалі Святлана Аляксандраўна, яна была вельмі добрай, мілай і спагаднай. Можна было да яе падысці з абсалютна любым пытаннем і яна б зрабіла ўсё магчымае, каб дапамагчы свайму вучню. Да яе вельмі часта звярталіся і іншыя дзеці са школы, яна ніколі нікому не адмаўляла. У класе, дзе вучыліся вучні на год старэйшы быў яе сын, ён быў таксама выхаваны, заўсёды ахайна апрануты і сачыў за сваёй знешнасцю. Проста не ўспомніш гісторыю пра тое, як ён хоць раз кагосьці пакрыўдзіў, адразу відаць добрае выхаванне, маме атрымалася цалкам ўкласціся ў яго і дамагчыся выдатнага выніку.
выснову
Трэба заўсёды ў любой сітуацыі заставацца людзьмі. Бо рана ці позна дабро пераможа зло і ў свеце будуць толькі добрыя людзі. Толькі ўявіце, як гэта добра, калі ты заўсёды ведаеш пра тое, што табе гатовыя дапамагчы ў любую цяжкую хвіліну і гэта тычыцца любога пытання, якім бы страшным ён не быў. Бо разам па сілах справіцца з любой задачай. Хачу, каб у свеце было такіх людзей пабольш.
