Прырода акружае чалавека кожны дзень. Яна ўсюды і ніхто не можа зразумець, што менавіта дзякуючы ёй мы можам нармальна жыць і рабіць усё, што хочацца. Менавіта яна так добразычліва дае нам матэрыялы для нашых патрэб. Дзякуючы яе клопату і падтрымцы чалавецтва развіваецца, робіць велізарныя крокі ў развіцці, пакарае новыя веды, якія да гэтага былі неверагодна далёкія ад нас.
Толькі вось адплаціць чалавек не можа прыродзе за ўсе яе дары. Наадварот, ён імкнецца знішчыць тую, што дала магчымасць рухацца далей. Мне заўсёды здавалася, што гэта не правільна. Чалавецтва плаціць за дабро дзіўным злом, якое немагчыма нават перадаць словамі. Калі ўважліва паглядзець, то можна ўбачыць, што людзі ніколі не клапаціліся аб прыродзе. Яны заўсёды стваралі толькі тое, што трэба для іх жыцця, ніколі не думаючы аб навакольным асяроддзі. Гэта вельмі сумна.
Калі чалавек своечасова не адумаецца, то можа здарыцца бяда. Прырода далёка не такая цярплівая, як нам можа здацца. Рана ці позна яна пакажа свой характар і прымусіць усіх вакол адплаціць за зло, зробленае ёй. Можа, лепш не даводзіць да гэтага і самім пачаць клапаціцца аб нашай калыскі, каб потым не было горш?
