Сачыненне/рэферат на тэму "Жанчыны - Героі Савецкага Саюза: Барамзина Таццяна Мікалаеўна"
Назва: Подзвіг Барамзіной
Калі пачалася вайна, студэнтка 2-га курсу Пермскага педінстытута Таццяна Барамзина (нар. 19.12.1919) падала заяву аб прызыве ў войска, але ёй адмовілі - у Перм ўсё прыбывалі і прыбывалі эшалоны з эвакуяванымі і катастрафічна не хапала кваліфікаваных педагагічных кадраў. Працягваючы вучобу ў інстытуце, Таццяна працавала выхавальніцай старэйшай групы ў дзіцячым садку. Акрамя таго, яна запісалася на вячэрнія курсы медсясцёр і стала адным з самых актыўных у горадзе донараў крыві.
Пасля таго, як Барамзина даведалася, што дзе-то ў Падмаскоўі сфарміравана жаночая снайперская школа, напісала асабіста ў Наркамат абароны ліст, у якім указала, што яшчэ да вайны была адной з лепшых стралкоў Пермскага аддзялення Осавиахима. Так у 1943 годзе яна апынулася ў Цэнтральнай жаночай снайперскай школе, а вясной 44-га адкрыла свой снайперскі рахунак на перадавой.Але нядоўгім быў яе снайпэрскі шлях - неўзабаве ў Таццяны пачаліся сур'ёзныя праблемы са зрокам (хутчэй за ўсё, звязаныя з кантузіяй - падчас адной "палявання" яе лежка была абстраляная мінамётамі фашыстаў і некалькі мін разарваліся зусім блізка ад Барамзіной). Дзяўчыну збіраліся дэмабілізаваць і адправіць дадому, але яна ўпрасіла камандзіра палка пакінуць яе на перадавой, хоць бы телефонисткой...
У прадстаўленні на прысваенне Таццяне Барамзіной звання Героя Савецкага Саюза (пасмяротна), акрамя забітых ёю 16 фашыстаў з снайперскай вінтоўкі, камандаванне палка адзначыла два баявых эпізоду:
- падчас баёў каля вёскі Малое Морозово, яфрэйтар Барамзина за два дня 14 разоў асабіста ухіляла абрыў тэлефоннай сувязі штаба палка з батальёнамі на перадавой - і гэта пад бесперапынным агнем артылерыі праціўніка;
- 05.07.1944 3-му батальёну 252-га палка 70-й стралковай дывізіі было даручана абысці пазіцыі ворага з флангу, здзейсніць схаваны марш у тыле праціўніка і захапіўшы ў паласе маючага адбыцца наступу савецкіх войскаў важны вузел дарог, утрымліваць яго ў сваіх руках да падыходу асноўных сіл дывізіі. Аднак выканаць баявую задачу батальён не змог - недалёка ад вёскі Пекалино (Мінская вобласць) ён наткнуўся на буйную калону нямецкіх войскаў. Завязаўся бой, але сілы былі не роўныя - пры падтрымцы танкаў і бронемашын фашыстам удалося разграміць батальён.Рэшткі батальёна паспрабавалі схавацца ў лесе, а яфрэйтар Барамзина засталася абараняць цяжкапараненых, якія знаходзіліся ў невялікім бліндажы каля дарогі. Каля 20 хвілін адважная дзяўчына трымала абарону, паспеўшы знішчыць не менш за 2-х дзясяткаў фашыстаў. Фашысты ўварваліся ў бліндаж толькі пасля таго, калі ў Таццяны скончыліся патроны...
Пра тое, што адбылося ў бліндажы потым раскажа адзін з цудам тых, хто выжыў параненых. Немцы адразу з аўтаматаў пусцілі некалькі чэрг у бок параненых, а затым доўга і дасканала здзекаваліся над Барамзіной.Калі праз некалькі гадзін пасля гэтага да блиндажу падышлі асноўныя сілы надыходзячай дывізіі, нават пабачылі многае салдаты, здрыгануліся ад выгляду знявечанага цела дзяўчыны - шматлікія рэзаныя раны па ўсім целе, выколотые вочы, адрэзаныя грудзей, штык у жываце і велізарная рана ў галаве (хутчэй за ўсё ад стрэлу з супрацьтанкавай стрэльбы) - відаць сапраўды вельмі моцна раззлавала ворага сваім упартасцю адважная дзяўчына.
24 сакавіка 1945 ефрейтору Барамзіной Т. М. было прысвоена званне Герой Савецкага Саюза (пасмяротна).
| 
