Сачыненне/рэферат на тэму "Жанчыны - Героі Савецкага Саюза: Канстанцінава Ксенія".
Назва: Яна ахвяравала сабой, каб выратаваць параненых
Паступаючы ў 1940 годзе ў Ліпецку акушэрска-фельдшерское вучылішча, Ксенія Канстанцінава (нар. 18.04.1925 года) марыла стаць добрым лекарам, але вайна зламала ўсе планы на жыццё.
Калі фашысты ўшчыльную падышлі да Липецку і стала зразумела, што здадуць горад, дзяўчына звярнулася ў ваенкамат з просьбай заклікаць яе ў войска санінструктарам. Нягледзячы на вельмі юны ўзрост (усяго 16 гадоў), яе ўзялі ў армію і откомандировали ў 730-й полк 204-й стралковай дывізіі. Камандзір палка, ставячы на забеспячэнне новага амаль кваліфікаванага медработніка Ксенію Канстанцінава спачатку скептычна паставіўся да падобнага "папаўненню", але вельмі хутка перамяніў сваё меркаванне - девченка была смела, як сам чорт, і працавітая, як пчала.Яна ніколі не ныла, не скардзілася на цяжкасці, не прасіла сабе ні якіх паблажак. Байцы 3-й роты, санінструктарам якой яна была, стараліся берагчы дзяўчыну, але яна сама лезла на ражон, спрабуючы аказваць дапамогу параненым прама на поле бою пад агнём праціўніка. У баях пад Курскам недалёка ад яе разарваўся снарад - дзяўчыну кантузіла і трохі пасекла асколкамі. Камандзір роты адправіў Канстанцінава ў шпіталь, але дзяўчына ўжо праз тыдзень пачала так выносіць мозг галоўдоктару, каб яе выпісалі, што той здаўся - праз 10 дзён пасля ранення Ксенія вярнулася ў роту.
01.10.1943 у разгар баёў у Смаленскай вобласці саниструктор Канстанцінава па загадзе камандзіра батальёна засталася з групай параненых недалёка ад вёскі Шатилово, а батальёну неабходна было пакінуць размяшчэнне часовага палявога лагера для выканання баявой задачы. Не паспеў батальён цалкам схавацца з-пад увагі, як на ўскраіне вёскі з'явілася каля сотні нямецкіх салдат і яны рухаліся ў бок палявога лагера батальёна - мабыць разведка данесла, што ў ім практычна нікога няма.Хутка пагрузіўшы параненых на тры фурманкі, старшына медслужбы фельчар Канстанцінава загадала ездовым даставіць параненых у полк, а сама з аўтаматам і гранатамі заняла баявую пазіцыю, каб хоць на нейкі час затрымаць немцаў і даць магчымасць телегам з параненымі ад'ехаць на бяспечную адлегласць...
У другой палове дня батальён вярнуўся ў палявы лагер, дзе, акрамя спаленых намётаў яны знайшлі истерзанное цела саниструктора Константиновой і дзясятка тры забітых на подступах да лагера нямецкіх салдат. Па ўсёй бачнасці Ксенія дала сапраўдны бой фашыстам. Калі фашысты ў выніку ўварваліся ў лагер, яны зразумелі, што каля паўгадзіны супраць іх ваявала не некалькі байцоў, а адна параненая дзяўчына. У лютай злосці яны спачатку жорстка збілі яе нагамі, затым паздзекаваліся (выкалалі ёй вочы, адрэзалі нос і адну грудзі) і толькі пасля гэтага застрэлілі, а цела забітай прыбілі калом да зямлі...
04.06.1944 Константиновой К. С. было прысвоена званне Герой Савецкага Саюза (пасмяротна).
| 
